یکی از جذابیت های دنیای سیاستگذاری عمومی این است که بدانیم که چرا بعضی از ایده ها در نهایت به ارایه یک سیاست منتهی می شوند. عمل سیاستگذاری امری پیچیده و پویا است و حتی گاهی چرخه های سیاستگذاری در خصوص یک موضوع تمامی ندارد.
در دهه های گذشته «اصل پیمانکاری» وارد ادبیات آکادمیک علوم سیاسی شد و در حوزه سیاست های عمومی و مدیریت مورد توجه قرار گرفت.برای این اصل از واژه های مختلفی استفاده شده است که مشهور ترین آنها عبارتند از : پیمانکار سیاسی - پیمانکار سازمانی - پیمانکاران عمومی و پیمانکار سیاستی. هدف از مطرح کردن این واژه ها ارایه یک دیدگاه جدید برای درک بهتر پدیده های نوین در دنیای سیاست است.
